زخم مقعد در اثر یبوست نشانه چیست و چگونه درمان میشود؟

زخم مقعد یا شقاق چیست؟

اگر میخواهید بدانید که زخم رکتوم یا شقاق چیست، یک زخم دردناک است که در داخل راست روده ایجاد می شود. رکتوم لوله ای است که کولون (روده تحتانی) را به دهانه مقعدی متصل می کند. مدفوع هنگام خروج از بدن از رکتوم و مقعد عبور می کند.

این زخم ها به چندین بیماری مختلف مربوط می شوند. افرادی که به بیماری به نام سندرم زخم رکتوم منفرد (SRUS) مبتلا هستند، ممکن است به زخم های رکتوم مبتلا شوند. بیماری التهابی روده (IBD)، از جمله کولیت اولسراتیو و بیماری کرون نیز ممکن است باعث ایجاد زخم در رکتوم و روده شود. یبوست و زور زدن (فشار بیش از حد سخت) در طول اجابت مزاج می تواند باعث ایجاد زخم مقعدی نیز شود.

علائم زخم رکتوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خون در مدفوع
• خونریزی از مقعد.
• درد رکتوم.
• حرکات دردناک روده

شیوع شقاق مقعدی چقدر است؟

اگرچه ابتلا به سندرم زخم رکتوم منفرد یک عارضه کمیاب بوده اما شقاق مقعدی بسیار رایج است. به طوری که تقریبا در 1 نفر از هر 100000 نفر به وجود می آید. حدود 40 درصد از افراد مبتلا به سندرم زخم رکتوم منفرد دچار زخم می شوند.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به شقاق هستند؟

لازم است بدانید که بزرگسالان و کودکان نیز می توانند به بیماری التهابی روده دچار شوند، اما اکثر افراد از 30 سالگی به بعد به این بیماری مبتلا می شوند. بیمارانی که این عارضه را تجربه کرده اند، بیان میکنند که در هر سنی ممکن است به دلیل یبوست و زور زدن (فشار بیش از حد سخت) در حین اجابت مزاج دچار زخم مقعدی شوند.

جوانان و افراد بالغ به احتمال زیاد به سندرم زخم رکتوم منفرد مبتلا می شوند، اگرچه ممکن است در کودکان رخ دهد.

علائم زخم مقعدی یا شقاق چیست؟

نشانه های شقاق اغلب نوع خاصی ندارند و بیماران با ایجاد خود زخم متوجه آن میشوند. اما میتوان گفت که اکثر مواقع همراه با علائم دیگری مانند یبوست ظاهر می شوند.

برخی از افراد مبتلا به زخم مقعد احساس می کنند که همیشه نیاز به اجابت مزاج دارند، حتی پس از رفتن به دستشویی. سایر علائم زخم مقعدی عبارتند از:

• درد در ناحیه مقعد، به خصوص هنگام اجابت مزاج.
• مدفوع خونی
• خونریزی از مقعد
• مخاط در مدفوع.

علت ابتلا به شقاق و انواع زخم مقعدی

اکثر شقاق و زخم های مقعدی ناشی از استرس یا ضربه (آسیب) به ناحیه نشیمنگاهی هستند. این تروما می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• یبوست شدید یا مزمن (طولانی مدت).
• زور زدن یا فشار آوردن بیش از حد در حین اجابت مزاج (اغلب به دلیل یبوست).
• التهاب (تورم و تحریک) در رکتوم به دلیل IBD، سندرم زخم رکتوم منفرد یا پروکتیت (بیماری که باعث التهاب در روده ها می شود).
• استفاده از انگشتان دست برای خارج کردن مدفوع گیر کرده در رکتوم.
• پرولاپس رکتوم، وضعیتی که باعث بیرون آمدن رکتوم از دهانه مقعد می شود.
• رابطه جنسی مقعدی یا قرار دادن اجسام خارجی (تنقیه) در مقعد و رکتوم.
• عفونت های مقاربتی (STIs)، مانند تبخال و سیفلیس.

متخصص درمان شقاق در تهران

زمانی که بیماران مبتلا به شقاق مقعدی به دنبال دکتر برای درمان می گردند، توقع دارند پزشک به قدری ماهر باشد تا بتواند در کوتاه ترین مدت و بهترین روش زخم آنها را درمان کند. به ویژه بیمارانی که از شهرستان برای درمان مراجعه می کنند، زمان زیادی برای ماندن در شهر ندارند. پس در این موارد انتخاب یک متخصص ماهر در تهران اهمیت به خصوصی دارد. جراح عمومی با کمک لیزر درمانی می تواند سریع ترین و قطعی ترین روش را به مراجعین عزیز ارائه دهد. از این رو دکتر علیرضا زارعی به صورت سرپایی و در عرض نیم ساعت می تواند به بیماران کمک کند تا زود تر از این عارضه خلاص شوند.

تشخیص زخم مقعدی

ممکن است یک معاینه دیجیتالی رکتوم و آزمایش خون مخفی مدفوع داشته باشید. شقاق حاد مقعد اغلب در عرض 6 هفته با درمان ساده بهبود می یابد. شقاق مزمن مقعد شقاقی است که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد. این ممکن است به درمان بیشتری مانند جراحی نیاز داشته باشد.

دکتر شقاق در مورد علائم و سابقه سلامتی شما می پرسد. ارائه دهنده شما یک معاینه فیزیکی برای شما انجام میدهد. معاینه فیزیکی شامل ناحیه مقعد و تمام قسمت های رکتوم شما می شود.

ارائه دهنده شما به آرامی باسن شما را جدا می کند. ارائه دهنده به ناحیه اطراف مقعد برای پارگی و سایر علائم شکاف نگاه می کند. محل شکاف ممکن است به یافتن علت کمک کند. شقاق اغلب در قسمت پشتی مقعد ایجاد می شود. برخی در قسمت جلویی مقعد رخ می دهند. شقاق هایی که در طرفین مقعد ایجاد می شوند ممکن است در اثر شرایطی مانند بیماری کرون ایجاد شوند. شما همچنین ممکن است داشته باشید:

• معاینه دیجیتال رکتوم دکتر متخصص مقعدی یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را به آرامی وارد مقعد شما می کند. همچنین ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده شود. داخل مقعد گذاشته می شود و به آرامی منبسط می شود. این به ارائه دهنده اجازه می دهد تا قسمت بیشتری از ناحیه مقعد را ببیند.
• آزمایش خون مخفی مدفوع این آزمایش خون پنهان در مدفوع شما را بررسی می کند.
• اگر آزمایشات بیشتری نیاز باشد، متخصص شقاق ممکن است کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی را انجام دهد.

شقاق مقعد چگونه درمان می شود؟

درمان به علائم، سن و سلامت عمومی بیماران بستگی دارد. همچنین به شدت ابتلا به هر نوع بیماری بستگی دارد.

شقاق حاد مقعد شقاقی است که برای مدت کوتاهی باقی می ماند. اغلب در عرض 6 هفته با درمان ساده بهبود می یابد. با درمان یبوست ممکن است بهبود یابد.

شقاق مزمن مقعد شقاقی است که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد. این ممکن است به درمان بیشتری مانند جراحی نیاز داشته باشد.

اگر شقاق مقعدی شما به خوبی بهبود نیابد، ممکن است به دلیل عضله اسفنکتر با فشار مقعدی مشکل داشته باشید. این عارضه مانع از جریان طبیعی خون از طریق رگ های خونی در مقعد می شود. کاهش جریان خون از بهبودی جلوگیری می کند. درمان ممکن است شامل دارو برای گذاشتن شقاق و تزریق سم بوتولینوم (تزریق) باشد. اینها می توانند به جریان خون کمک کنند و ممکن است به بهبود شقاق مقعدی کمک کنند.

درمان های دیگر عبارتند از:

• تغییرات در رژیم غذایی شما ممکن است برای کمک به کاهش اسهال یا یبوست نیاز به خوردن فیبر بیشتر و نوشیدن آب بیشتری داشته باشید. درمان یبوست بسیار مهم است، در غیر این صورت احتمال بازگشت شقاق وجود دارد. اگر نمی دانید چه تغییراتی باید در رژیم غذایی خود ایجاد کنید، به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید. دریافت فیبر کافی از یبوست و حرکات روده بزرگ یا سفت جلوگیری می کند.
• حمام سیتز نشستن در یک حمام گرم و کم عمق تا 20 دقیقه در روز می تواند به کاهش علائم کمک کند.
• نرم کننده های مدفوع داروهای نرم کننده مدفوع یا مکمل های فیبر ممکن است به کاهش یبوست کمک کند.
• سایر داروها کرم، پماد یا داروهای شیاف مانند نیترات ها یا مسدود کننده های کلسیم ممکن است به بهبود شقاق کمک کنند.
• عمل جراحی. این جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می شود. در طول جراحی، یک برش کوچک (برش) در عضله به آزاد شدن فشار داخل مقعد کمک می کند. این اجازه می دهد تا خون بیشتری در این ناحیه جریان یابد تا بافت ها بهبود یابد.

با پزشک متخصص خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی احتمالی همه درمان ها صحبت کنید.