دردودل های کادر درمان در روز پزشک / آن ها دلتنگ خانواده هایشان هستند

 

روز پزشک مبارک! امروز یکم شهریور مصادف با میلاد «شیخ الرئیس ابوعلی سینا» در تقویم ایرانی به نام روز پزشک نامگذاری شده است. روز پزشک روزی است برای قدردانی از تمام آنانی که برعهدی که با خدا بسته اند، هستند و سلامت مردم را ورای هر منفعت مادی می بینند.

روز پزشک روزی است برای تقدیر از دکترهای باوجدان، همان دکترهایی که 18 ماه است با کرونا می جنگند و بیش از 100 نفر از آنها در این راه شهید شده اند. روز پزشک روزی است برای یاد کردن از تمام پزشکانی که پرچم جهاد را بالا نگه داشته اند و حتی در دوره کرونا نیز مناطق محروم مملکت از یادشان نرفته است. روز پزشک روز توست؛ تویی که خدا با دستانت جان مجددی به انسان ها می بخشد.

سوگند خورده اند برای پاسداری از سلامت مردم

ابوعلی سینا، اولین طبیب ایرانی نبود، اما بدون شک مهمترینِ اطبا در تاریخ ایران است. او کسی است که توانسته جایگاهی سترگ را در تاریخ علم جهان برای خود دست و پا کند و تالیفاتش در حوزه پزشکی هنوز زبانزد دانشمندان دنیاست. به همین دلیل، ما ایرانیان به شیخ الرئیس می بالیم و زادروز او را به نام «روز پزشک» نامگذاری کرده ایم.

پزشکان سوگند خورده اند که همواره برای ارتقای دانش پزشکی خویش تلاش کنند، سوگند خورده اند که هیچ منفعت مادی را بر سلامت مردمان ترجیح ندهند، سوگند خورده اند که بهبود بیماران را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم بشمارند و همین سوگندها بوده که آنها را یک سال و نیم روی پا نگه داشته و پزشکان را به مبارزانی خستگی ناپذیر با ویروس کرونا تبدیل کرده است.

این مبارزان خستگی ناپذیر 18 ماه است که دست از جان شسته اند و هر روز ساعت ها به سختی لباس های محافظی را که البته چندان در برابر ویروس کرونا نفوذناپذیر نیستند، به تن می کنند و به جنگ کووید-19 می روند. پزشکانی که البته تا پیش از دریافت واکسن کرونا بیش از 100 نفر از آنها در راه مبارزه با این ویروس منحوس به شهادت رسیدند.

کادر درمان دلتنگ خانواده هایشان هستند

روز پزشک تنها روز پزشکان بخش کرونا نیست، زیرا قطعا پزشکانی هم که در طول این 18 ماه در حوزه های دیگری غیر از کرونا فعالیت کرده اند نیز روزهای سختی را گذرانده اند و همان قدر که باید از پزشکان کرونایی در این روز تقدیر کرد، پزشکان غیرکرونایی را هم باید در این روز گرامی داشت. اتفاقا ما هم برای همین منظور به بیمارستان مداین تهران رفتیم و با جمعی از پزشکان و کادر درمان بخش اتاق عمل این بیمارستان گفت و گو کردیم.

کادر درمان نیز بیش از همه از دلتنگی برای خانواده هایشان گفتند و تاکید کردند که در یک سال و نیم اخیر به ندرت به پدر، مادر و سایر بستگان درجه یک خود سر زده اند و از مردم هم می خواهند برای این که غم دوری آنها هرچه زودتر تمام شود، کمی بیشتر صبوری کنند و از پروتکل های بهداشتی و رعایت فاصله اجتماعی خسته نشوند.

روز پزشک البته فقط برای پزشکان نیست، بلکه برای سایر اعضای کادر درمان نیز هست که آنها هم پابه‌پای دکترها و چه بسا بیشتر از آنها در یک سال و نیم گذشته برای سلامت بیماران دویده اند و برخی از آنها آن قدر از این دویدن بی انتها خسته شده اند که همین روزهاست که یک جایی بِبُرند.

پس اکنون وقت آن است که ما مردم بیشتر هوای کادر درمان را داشته باشیم و تا واکسن هایی را که این روزها دست یافتن به آن برای برخی به رؤیا تبدیل شده است، دریافت نکرده ایم، به احترام پزشکان از برگزاری تجمعات غیرضروری پرهیز کنیم.

از پزشکان گفتیم و آنها را گرامی داشتیم، اما در پایان تاکید می کنیم حساب پزشکان شریف برای ما از آن دسته از معدود پزشکی‌خوانده‌هایی که زیرمیزی می گیرند، مالیات نمی دهند، بیماران را به چشم قلک نگاه می کنند و نان خود را در خون مردمان می زنند، جداست؛ باشد روزی که همان عده معدود هم از جامعه شریف پزشکی ایران محو شوند.