تقصیر اسکوچیچ چیست؟!| چرا تیم ملی سردرگم است؟!

اسکوچیچ با وجود بازیکنانی که در تیم های اروپایی دارد، حتی می‌تواند سبک و سیاقی که در ذهنش برای تیم ملی دارد را فراموش کند و دلخوش به لحظه ای تمام کننده از سوی مهاجمانی باشد که اجازه نمی‌دهند تیم ملی از امارات دست خالی به تهران برگردد!

آرتین زهرابی؛ تیم ملی ایران از نظر آماری وارد مرحله‌ای جدید از دوران حضور در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی شده است. آن تیم مایوس و ناامید با مارک ویلموتس که به عراق و بحرین باخته و همه ما را بابت صعود به جام جهانی دلسرد کرده بود، حالا جوری حریفانش را شکست می‌دهد که انگار در آسیا رقیب ندارد.

اسکوچیچ به قدری با تیم ملی خوب نتیجه گرفته که شاید خودش هم تصور این همه برد را نداشت و در خواب و خیال هم نمی‌دید هر حریفی مقابل ایران قرار می‌گیرد این طور قلع و قمع شود! ایران پس از گذر از دوران مصیبت بار ویلموتس، حالا به پرامیدترین تیم در گروهش برای صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ تبدیل شده است اما با وجود این کارنامه پربار آماری و شرایط امتیازگیری، خیلی‌ها از نحوه بازی تیم ملی رضایت ندارند.

در گذشته هم با چنین مشکلاتی در فوتبال کشور مواجه بودیم و با اینکه تیم ملی اغلب حریفان آسیایی اش را شکست می‌داد و کره جنوبی را در بازی‌های مختلف در هم می‌کوبید، کیفیت فنی تیم با استقبال مواجه نمی‌شد.

وارد دانستن نقدهای مختلف بر عملکرد تیمی که امروز در اختیار اسکوچیچ است اما یک نشانه واضح دارد؛ منتقدان می‌گویند تیم ملی با وجود این همه لژیونر که برخی در تیم‌هایشان نقشی برجسته و سرنوشت ساز دارند باید تاکتیک‌های موردنظر اسکوچیچ را در زمین اجرا کند اما آنچه در بازی با امارات دیده شد، نوعی سردرگمی تاکتیکی بود.

گناه اسکوچیچ چیست؛ خوب بودن طارمی و سردار؟/ قدوس کجاست؛ چرا قایدی نبود؟

سپردن تیم ملی به قضا و قدر و آنچه در جریان بازی رقم می‌خورد، یکی از بحث‌های جدی کارشناسان با اسکوچیچ است اما این مربی گناه نکرده که مهاجمانی مانند سردار آزمون و مهدی طارمی‌دارد؛ دو نوک حمله خاص که در فوتبال آسیا زوجی بی رقیب را تشکیل داده اند. آزمون اگرچه آن پنالتی را گل نکرد اما پاسی که در عمق دفاع امارات به طارمی‌داد، حسرتی بزرگ بر دل تیم‌های آسیایی از جمله امارات گذاشت. فوتبال امارات کجا یکی مثل طارمی‌یا سردار آزمون را دارد؟

اسکوچیچ با وجود بازیکنانی که در تیم‌های اروپایی دارد، حتی می‌تواند سبک و سیاقی که در ذهنش برای تیم ملی دارد را فراموش کند و دلخوش به لحظه‌ای تمام کننده از سوی مهاجمانی باشد که اجازه نمی‌دهند تیم ملی از امارات دست خالی به تهران برگردد! تا اینجا هیچ حرجی بر اسکوچیچ نیست و میراثی که به او رسیده باید مورد استفاده بهینه قرار بگیرد اما مساله این است که دردراگان در دیدار با امارات، بخشی از نیروهای انسانی بسیار مهم و کارسازش را نیمکت نشین کرد؛ از سامان قدوس استفاده نکرد، مهدی قایدی را روی نیمکت نشاند و اجازه نداد تیم ملی با تاکتیک‌های متنوع، گوی و میدان را در اختیار بگیرد.

اسکوچیچ لابد در ادامه کار و شاید در دیدار با کره جنوبی به این جمع بندی برسد که تیم ملی به موازات نتایجی که می‌گیرد باید وضعیت فنی ایده آل تری داشته باشد.