روکش دندان چه کاربردهایی دارد و چه زمانی پیشنهاد می‌شود؟
دلایل مختلفی مثل محافظت یا بازیابی دندان‌های آسیب دیده یا تخریب شده برای استفاده از انواع روکش دندان وجود دارند. با استفاده از روکش دندان و تغییر اندازه و رنگ دندان، یا پوشاندن یک دندان آسیب دیده می توان لبخندی زیبا برای بیمار ایجاد نمود.
استفاده از روکش دندان و ضرورت استفاده از آن
در واقع موارد استفاده بسیاری برای روکش دندان وجود دارد که از آن میان می توان به پوشش ایمپلنت دندان، بازیابی دندان افتاده یا کشیده، بهبود لبخند و ظاهر بیمار و استفاده از روکش برای کودکان اشاره کرد.
بازیابی دندان پوسیده
یکی از رایج ترین دلایل استفاده از روکش دندان شاید همین موضوع باشد؛ حفرات کوچک را می توان با پرکردن دندان با مواد فلزی یا کامپوزیت ترمیم کرد. اما حفرات عمیق و بزرگ، و پوسیدگی شدید دندان را نمی توان با پر کردن ترمیمی کرد، زیرا این پوسیدگی احتمالا ساختار دندان را متاثر می کند و آن را مستعد شکستگی می نماید. به همین دلیل استفاده از روکش دندان توصیه می شود؛ در این فرایند مینای پوسیده و بخش خراب دندان برداشته شده و روکش ساخته شده به جای آن و برای پیشگیری از صدمات بیشتر نصب می شود.
جایگزینی دندان (پر شده) خراب
یکی از راهکارهای ترمیم دندانی که مدت زیادی از پر شدنش گذشته شده باشد و این پرشدگی بیش از 3/2 عرض دندان را در بر گرفته باشد، و یا مواد پر شده دندان ریخته باشد، استفاده از روکش دندان است. روکش می تواند محافظت بهتری از پر کردن دندان تامین کند و از ترک برداشتن یا مشکلات مشابه دندانی پیشگیری کند.
ترمیم دندان ترک خورده، لب پریده یا شکسته
یک گزینه عالی برای ترمیم دندان ترک خورده، لب پریده یا شکسته، استفاده از روکش دندان است. ترک خوردگی و شکستگی دندانتان، چه به خاطر آسیب دیدگی دهانتان باشد یا استهلاک دندان، می توانید از روکش دندان برای ترمیم آن استفاده کنید.
گاهی اوقات می توان ترک خوردگی ها و لب پریدگی های جزئی دندان را با استفاده از روشهای درمانی زیبایی مثل ونیر و باندینگ دندان ترمیم کرد، اما تقریبا تمامی صدمات عمده دندان به روکش دندانی نیاز خواهند داشت. با استفاده از روکش دندان می توان کل دندان را پوشش داد و با تقویت آن، امکان خوردن، نوشیدن، صحبت کردن و خندیدن عادی را فراهم کرد.
محافظت از دندان عصب کشی شده
عصب کشی دندان‌ها بهترین راه برای درمان عفونت دندان‌ها است و شامل ایجاد یک حفره در دندان و تخلیه مواد پوسیده از داخل آن و پر کردن و پوشاندن آن با مواد مخصوص یا روکش دندان می شود. معمولا در عصب کشی دندان های جلویی از پرکردن دندان استفاده می شود. اما با توجه به فشار بیشتر وارد بر دندان های عقبی، استفاده از روکش دندان گزینه بهتری است.
پوشاندن ایمپلنت دندان
یکی از رایج ترین استفاده های روکش دندان، جایگزینی یک یا چند دندان افتاده است. جراح دندان برای ایجاد تکیه گاه مورد نیاز برای دندان های مصنوعی و یا یک دندان، ایمپلنت را درون استخوان فک جایگذاری می کند. بعد از اتمام دوره بهبود و جوش خوردن استخوان و ایمپلنت، روکش دندان (بر حسب ضرورت) بر روی آن نصب و یا کنده خواهد شد.
محکم کردن بریج دندان
بریج دندان، راهکار دیگری برای دندان های افتاده است و اگر بیمار قصد استفاده از ایمپلنت را نداشته باشد می تواند برای محکم کردن بریج، از نصب روکش بر دندان های کناری استفاده کند. بریج دندانی، ظاهر و حسی مثل دندان های طبیعی دارد و برای جلوگیری از حرکت به روکش های دندان نصب می‌شود.
ظاهر
شکل دندان برای بسیاری از افراد، یک عامل مهم در بهبود شکل لبخند و صورتشان و افزایش اعتماد به نفس محسوب می‌شود. اگر استفاده از ونیر و لمینت دندان گزینه مناسبی برای پوشاندن آسیب دیدگی یا تغییر رنگ شدید دندان نباشد، می توان از روکش دندان برای فراهم کردن یک پوشش کامل استفاده کرد.
اگر تنها بخش کوچکی از دندان پر شده باقی مانده باشد، می توان از روکش دندانی برای حفظ آن استفاده کرد. ونیر گزینه مناسبی برای استفاده طولانی مدت روی دندانی نیست که تنها بخش کوچکی از آن طبیعی باشد. در مقابل از روکش می تواند برای بازیابی کانل اندازه، شکل و رنگ دندان استفاده کرد.
استفاده دیگر روکش دندان، بهبود ظاهر و لبخند بیمار و پوشاندن دندان پر شده و تغییر رنگ یافته با دندانی شبیه به دندان طبیعی است. بعلاوه از روکش دندان می توان برای پوشاندن ایمپلنت و جایگزینی دندان افتاده و بهبود ظاهر دهان استفاده کرد.
استفاده از روکش دندان در کودکان
گاهی اوقات روکش دندانی بر روی دندان اصلی یا دندان شیری نصب می شود که یک دندان موقتی است و بعد از بالا رفتن سن می افتد. از دلایل استفاده از روکش دندان بر روی دندان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- حفظ دندان پوسیده ای که آسیب دیدگی آن را نتوان با پر کردن درمان کرد.
- حفظ دندانی که در معرض خطر پوسیدگی قرار دارد.
- کاهش استفاده از بی حس کننده
با توجه به موقتی بودن استفاده از روکش بر روی خود دندان تا افتادن آن، روکش فلزی گزینه مناسبی خواهد بود.
فرایند نصب روکش دندان چگونه است؟
افراد کمی هستند که با میل و رضایت به دنبال انجام فرایندهای دندانی باشند، اما اگر از قبل درباره فرایند و نحوه انجام آن آگاهی داشته باشند، شاید استرس کمتری داشته باشند و برای آن آماده شوند. دندانپزشک برای شروع فرایند، ماده بیحسی را به بافت اطراف دندان تزریق می کند تا درد آن حداقل شود. با توجه به وضعیت دندان لازم است که ابتدا آن را پر کرد تا بخشی از دندان که بتوان روکش را بر روی آن نصب کرد، حفظ شود. دندانپزشک سپس بخشی از دندان را می تراشد تا فضای کافی برای نصب روکش فراهم شود و قالب آن برای ساخت روکش گرفته می شود. برای مطابقت حداکثری رنگ روکش با دندان، از یک راهنمای انتخاب رنگ یا گرفتن تصویر از دندان و ارسال آن به آزمایشگاه ساخت روکش استفاده می شود. سپس در جلسه اول و تا زمانی که روکش اصلی آماده می شود، یک روکش موقتی بر روی دندانتان نصب خواهد شد.
بعد از گذشت چند هفته، روکش اصلیتان آماده می شود و وقت آن رسیده که روکش موقت را تحویل داده و روکش واقعی را نصب کنید. دندانپزشک در این فرایند، مطابقت رنگ و اندازه روکش دندان را چک می کند و سپس به کمک چسب دائمی، آن را به سر جای خود می چسباند و دندان خرابتان حفظ و ترمیم شده است!