نقطه آغاز بیزاری جنسی کجاست؟

 

بیزاری جنسی ، بیزاری شدید مداوم ، مکرر و اجتناب از تماس جنسی است که باعث ناراحتی یا مشکلات بین فردی در رابطه می شود . حتی می تواند تا آنجا پیش رود که به اجتناب از هرگونه تماس فیزیکی با شریک منجر شود. آمار بسیار کمی در مورد شیوع اختلال بیزاری جنسی وجود دارد و این به این دلیل است که به راحتی می توان آن را با سایر اختلالات اشتباه گرفت.

علائم و نشانه های اختلال بیزاری جنسی

به گزارش خبرنگار خط سلامت تنها ویژگی مرتبط با اختلال بیزاری جنسی ، بیزاری شدید از تماس با شریک زندگی است .بیزاری از رابطه جنسی می تواند در واکنش های اضطراب، ترس و حتی انزجار از فرصت جنسی ظاهر شود. برخی افراد از جنبه خاصی از رابطه جنسی می ترسند که منجر به علائمی می شود که معمولاً با اضطراب و افسردگی شدید همراه است.

بر اساس پژوهش ها ۹ درصد از زنانی که از رابطه جنسی اجتناب کرده و ترس از رابطه جنسی دارند دچار اختلال هراس هستند .۲۵ درصد بیمارانی که اجتناب از رابطه جنسی داشتند ، معیارهایی از اختلالات هراس را داشتند. محققان معتقد هستند افراد مبتلا به اختلال بیزاری جنسی به ویژه مستعد ابتلا به اختلال هراس هستند زیرا هر دو ویژگی اضطراب جدایی ، حساسیت به طرد شدن و واکنش بیش از حد به انتقاد را دارند. روانشناسان می گویند اختلال بیزاری جنسی با انزجار از ایده رابطه جنسی مشخص می شود در حالی که فوبیا به عنوان ترس طبقه بندی می شود.

انواع اختلال بیزاری جنسی

دو نوع اختلال بیزاری جنسی وجود دارد:

مادام العمر:

این زمانی است که فرد بی توجه به رابطه ای که دارد یا با چه شخصی در تماس است ، بیزاری جنسی را تجربه می کند.

اکتسابی:

به فردی اشاره می کند که در پاسخ به یک رابطه خاص ، اختلال بیزاری جنسی را تجربه می کند. با این حال وقتی این شخص خارج از این رابطه خاص باشد ، می تواند به طور عادی رفتار کند.

علل اختلال بیزاری جنسی

بیزاری جنسی در افرادی که سایر اختلالات مبتنی بر اضطراب یا اختلالات هراس را نشان می دهند شایع است ، اختلال بیزاری جنسی به ویژه در زنانی با سابقه آزار جنسی مانند تجاوز رایج است. متأسفانه ، اطلاعات کمی در مورد شیوع اختلالات بیزاری جنسی در مردان و زنان وجود دارد. هورمون های جنسی مانند استروژن و آندروژن های آدرنال در افرادی که دارای اختلالات بیزاری جنسی هستند کاهش می یابد. با این حال می تواند نتیجه افزایش استرس باشد. افزایش سطح اضطراب می تواند به دلیل سابقه ژنتیکی شایع تر باشد ، اغلب برای کسانی که دارای اختلالات هراس هستند بیزاری جنسی را می توان شاهد بود.

درمان اختلال اضطراب جنسی

سیندی مستون از آزمایشگاه روانشناسی فیزیکی جنسی در دانشگاه تگزاس  خاطرنشان می کند اختلال اضطراب جنسی از جهاتی بسیار شبیه یک اختلال اضطرابی است تا یک اختلال جنسی . به همین دلیل است که بسیاری از روش های درمانی آن مشابه درمان اضطراب شدید است.

تکنیک های درمان

مستون توضیح می دهد اختلال بیزاری جنسی اغلب با استفاده از تکنیک های کاهش اضطراب درمان می شود:

حساسیت زدایی سیستماتیک:

شامل همکاری با یک درمانگر برای ایجاد فهرستی از فعالیت های جنسی است که هریک باعث افزایش سطح اضطراب می شود. بیمار در حین کار با تمرینات آرام سازی تحت نظارت درمانگر در معرض محرک های اضطرابی قرار می گیرد. بیمار و درمانگر از طریق جلسات با هم کار می کنند تا زمانی که فرد دیگر با یک محرک خاص احساس اضطراب شدید نکند.

درمان یکپارچه:

شامل درمان پزشکان ، روانشناسان ، درمانگران جنسی است . “روش استاندارد در پزشکی جنسی  ” اشاره می کند که این نوع درمان ایده آل ترین است.

درمان دارویی:

شامل مصرف دارو است. بسیاری از داروهایی که برای افراد مبتلا به اختلال بیزاری جنسی تجویز می شود ، معمولاً برای کسانی که دارای سایر اختلالات اضطرابی هستند نیز تجویز می شود.

درمان روانشناختی:

شامل کار با یک درمانگر جنسی  است. صحبت کردن در مورد اختلالات جنسی دشوار است، اما می توان برنامه های درمانی را شناسایی کرد و به یک زندگی جنسی شاد و رضایت بخش با شریک زندگی دست یافت.برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.