طناز طباطبایی به یک یاغی وحشتناک واقعی تبدیل شد! | غیراخلاقی ترین عکس طناز طباطبایی

عکسی از طناز طباطبایی بازیگر سینما در حال سیگار کشیدن در سریال نمایش خانگی یاغی مورد توجه قرار گرفته است. طناز طباطبایی در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ در محله نیاوران تهران متولد شد. طناز طباطبایی بسیار اهل خانه و خانواده اسـت. طناز طباطبایی مادرش را بسیار دوست دارد و بـه او شدیدا وابسته اسـت، تنها خواهر کوچک تر طناز طباطبایی لیلا نام دارد و بـه خواهرش خیلی علاقه‌مند اسـت. خواهر طناز طباطبایی در سینما هیچ فعالیتی ندارد، بلکه شغل اصلی او مترجمی زبان اسـت.

طناز طباطبایی متولد (۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ – تهران) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. وی فارغ‌التحصیل کارشناسی کارگردانی تئاتر است.

 فعالیت هنری طناز طباطبایی

طناز طباطبایی از سال ۱۳۸۰ وارد عرصه بازیگری شد و در کلاس‌های آزاد بازیگری هیوا فیلم توانست دوره بازیگری را بگذراند. پس از یک ماه برای بازی در مجموعهٔ جوانی انتخاب شد. اما اولین فیلم سینمایی او دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدر عاملی بود که در فیلم به اسم خودش اولین حضورش را در فیلم‌های سینمایی رقم زد. به جز بازیگری در عرصه‌های دیگر از جمله موسیقی و نقاشی هم فعالیت داشته‌است.

جوایز و افتخارات طناز طباطبایی

۱ نامزدشده بهترین بازیگر نقش دوم زن در بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر

۲ برنده جایزه بهترین بازیگر نقش دوم زن در سومین جشن منتقدان

۳ برنده بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی

۴ برنده دیپلم افتخار از سوی پنجمین جشن منتقدان

۵ برنده بهترین بازیگر نقش اول زن در سنندج

۶ نامزدشده بهترین بازیگر نقش اول زن در کرمانشاه

۷ برنده لوح تقدیر و جوایزی از سوی جشنواره زنان مستقل آمریکا به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن

۸ برنده لوح تقدیر و جوایزی از جانب جشنواره فیلم‌های ایرانی سانفرانسیسکو به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن

۹ نامزدشده بهترین بازیگر نقش اول زن در سی و سومین جشنواره فیلم فجر

۱۰ نامزدشده بهترین بازیگر نقش اول زن در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر

آثار طناز طباطبایی

فیلمهای سینمایی طناز طباطبایی

ارادتمند؛ نازنین بهاره، تینا (۱۳۹۵)

بی‌حساب (۱۳۹۵)

ویلایی ها (۱۳۹۵)

اروند (۱۳۹۴)

خشم و هیاهو (۱۳۹۴)

رخ دیوانه (۱۳۹۳)

مرگ ماهی (۱۳۹۳)

۵۰ قدم آخر (۱۳۹۲)

آرایش غلیظ (۱۳۹۲)

ساکن طبقه وسط (۱۳۹۲)

هیس! دخترها فریاد نمی زنند (۱۳۹۱)

نارنجی پوش (۱۳۹۰)

پرستوهای عاشق (۱۳۸۹)

پریناز (۱۳۸۹)

گزارش یک جشن (۱۳۸۹)

مرهم (۱۳۸۹)

پسر تهرونی (۱۳۸۷)

تهران در جستجوی زیبایی(اپیزود سوم، تهران، سیم آخر)(۱۳۸۷)

صداها (۱۳۸۷)

میزاک (۱۳۸۷)

جعبه موسیقی (۱۳۸۶)

چهار انگشتی (۱۳۸۵)

دیشب باباتو دیدم آیدا (۱۳۸۳)

سریالهای طناز طباطبایی

جوانی

در چشم باد

میوه ممنوعه

پرانتز باز

قلب یخی

شاهگوش

تئاترها طناز طباطبایی

ترس

کمی بالاتر

تن تن و راز قصر مونداس

باغبان مرگ

نامه های عاشقانه از خاورمیانه

مصاحبه با طناز طباطبایی:

این روزها مهمترین دغدغه طناز طباطبایی چیست؟

– کهنه نشدن. من از پیر شدن می‌ترسم. از ذهن پیر می‌ترسم. از جسم پیر می‌ترسم.

چند سالتان است؟

– متولد سال ۶۲ هستم اما این مربوط به سن من و لب مرز ۳۰ بودن نیست. من ۱۸ سالگی هم که گواهینامه گرفتم و فکر کردم که دیگر خیلی بزرگ شدم سریع این فیلم از ذهنم عبور کرد که یعنی دارم پیر می‌شوم و هر روز که جلو می‌روم بیشتر و بیشتر از این فرسودگی و کهنه شدن می‌ترسم.

آهسته و پیوسته قدم بر می دارم.

همیشه من اعتقاد داشتم به آهسته و پیوسته قدم بر داشتن. بیشترین چیزی که برای خودم مهم بوده این است که مثل نقاشی باشم که اول باید نقاشی کلاسیک را بیاموزد و انجام دهد و مثلا یک کوزه را درست طراحی کند و بکشد و بعد به آرامی به نقاشی حرفه ای و ماندگار تبدیل شود. در مورد بازیگری هم من همین نظر را داشتم که اگر به آرامی قدم بر دارم و رشد کنم جایم محکم تر و تثبیت شده تر خواهد بود و خودم از خودم راضی تر خواهم بود.

درباره طناز طباطبایی

طناز طباطبایی فکر می‌کند الان در حد خودش می‌تواند آدم موفقی باشد، اما حالاحالاها با آن موفقیتی که ته ذهنش را قلقلک می‌دهد فاصله دارد. زیاد کتاب می‌خواند و بیشتر نمایشنامه. «خاطرات یک گیشا» و «بادبادک‌باز» را خیلی دوست دارد و این کتاب‌ها روی او تأثیر زیادی گذاشته‌اند.

بیشتر به سینما علاقمند است و عاشق پرده نقره ایست. به نظر او سینما سبک بازی و ژانرو مدل متفاوتی از بازی را می‌طلبد، نمی توان این دو را با هم مقایسه کرد زیرا شبیه به هم نیستند.

خانواده طناز طباطبایی

خانواده‌ای دارد که همیشه به او چند گزینه می‌دهند و می‌گویند انتخاب کن و هیچ‌گاه دست و پای او را برای انجام کاری نمی‌بندند.

طناز طباطبایی مجرد است و بسیار اهل خانه و خانواده است، مادرش را بسیار دوست دارد و به او شدیدا وابسته است،

پدرش در عرصه تجارت آدم بسیار موفقی است و نیز در زمینه‌ی موسیقی فعالیت دارد،

پدرش به او گفته بود: من دوست ندارم تو از کوچه و بازار بازیگر شوی. دوست دارم تحصیلات آکادمیک داشته باشی و طناز طباطبایی تصمیم گرفت در دانشگاه کارگردانی نمایش و تئاتر بخواند.

ازدواج طناز طباطبایی

ازدواج قابل برنامه ریزی نیست اصولا زنان وقتی سی سالگی را رد می کنند کمی آرام تر می شوند و جدی تر به زندگی شخصی و خانوادگی فکر می کنند. شاید الان نزدیک یک سال و خورده ای باشد که برای من هم آن اتفاق افتاده که دوست دارم فامیلی و خانواده خودم را داشته باشم. این حس خیلی غریزی است و فکر می کنم هر زنی هم آن را تجربه می کند. ولی در مورد ازدواج من به این هم باور دارم که جزو تقدیر هر آدمی است. یعنی آن حرف هایی که از قدیم می گفتند آن کسی که قسمت تو باشد وقتی بیاد خواستگاری دهنت بسته می شود من فکر می کنم این درست است. بنابراین فکر نمی کنم ازدواج امر قابل برنامه ریزی باشد و مثلا شما بتوانید برنامه ریزی کنید که همسری پولدار یا خوش تیپ و … داشته باشید.

از طرفی من در هیچ کجای زندگی ام بحث ظواهر و مادیات برایم پر رنگ نیست و بیشتر عشق و علاقه برایم مهم است مطمئن هستم وقتی زمانش برسد آن مردی می آید که همه چیز بین مان چفت و جفت و درست می شود و درست پیش می رود. زندگی خوشبخت و شاد تنها تصویر من از زندگی زناشویی است و امیدوارم به امید خدا برایم اینطور بشود.